Natuurlijk
"Bedankt dat jullie gekomen zijn", zegt Michel Augé, "Dat raakt me."
Niet alle wijnmakers zeggen zoiets aan het begin van een degustatie. Sommigen vinden dat ù dankbaar moet zijn voor het privilege hun wijnen te mogen proeven. Augé is een bescheiden man. Dat is een goed voorteken. Ik ben nog nooit een arrogante wijnmaker tegengekomen die goede wijn maakt. Alleen bescheiden wijnmakers kunnen dat.
Augé is zelfs meer dan een wijnmaker. Hij is een wijnbouwer, een echte. Dat zie je aan zijn handen, getekend door het werk in de wijngaard. Hij is 55 nu. Op vraag van zijn invoerder is hij van de Loire naar België gekomen om particuliere fans, sommeliers en restaurateurs te ontmoeten. Deze wijnschrijver is er ook bij.
Met een 25-tal zijn we, in het restaurant Pierre Pour Les Amis in Horebeke,
waar Peter Vereecke een natuurlijke keuken brengt. Die past bij de wijnen van Augé. Hij is in de Loire een van de grote voortrekkers van de natuurlijke wijnen. Een die deze moeilijke discipline ook echt beheerst. Want je komt in dat wereldje nogal wat amateurs tegen. Met nobele intenties, dat wel, maar ook met mislukte wijnen.
Michel Augé spreekt met stille stem. Ook dat is een goed teken. Luide stemmen vertellen meestal verkoopspraatjes. Augé niet, tot onze verbazing vertelt hij dat hij aanvankelijk de grootste vervuiler van zijn streek was: "Ik kwam van de oenologieschool en dacht dat ik alles wist. Tegen mijn vader, die eigenlijk heel natuurlijk werkte, zei ik dat hij er niets van snapte. Ik begon de nieuwe wonderen van de chemie te gebruiken op het familiale domein. Tot ik geconfronteerd werd met een overproductie van smaakloze druiven, en ik besefte dat ik de wijngaard kapot aan het maken was. Vanaf dan ben ik strikt natuurlijk gaan werken."
Natuurlijke wijnbouwers bewerken hun wijngaard uiteraard biologisch. Maar ze trekken de natuurlijke werkwijze ook door tot in hun wijnkelder. Fabrieksgisten, enzymen, zuren, tannines, suiker, nieuw eikenhout: het wordt allemaal geweerd. Ook sulfiet, het grote wondermiddel tegen oxidatie en bacteriën? "Ja", zegt Augé, "Alleen voor enkele cuvées gebruik ik er nog een klein beetje."
Kan je wijn maken zonder sulfiet? Het is een voorwerp van debat. Ik heb al sulfietloze wijnen geproefd die ondrinkbaar waren. Of meteen oxideerden in het glas.
De twee "pétillants naturels" van Augé zijn alvast verrukkelijk verfijnd en expressief. Deze wijnen worden tijdens hun alcoholische gisting gebotteld en voltooien hun gisting in de fles. Daardoor blijft het koolzuur gevangen en ontstaat een lichte pareling. Vervolgens rusten ze op hun gistrest, waardoor ze aromatische expressie ontwikkelen. Een beetje zoals champagne, jawel, maar zonder geforceerde tweede gisting. En zonder aanzoeting. "Met gezond en rijp fruit is dat niet nodig", zegt Augé. De inhoud van onze glazen zegt dat hij gelijk heeft.
Dan volgt een opmerkelijke sauvignon blanc met fluwelige textuur en die zalige combinatie van volle rijpheid en mineralige fraîcheur. En een karaktervolle rode blend van pinot noir, gamay en pineau d'aunis. Ik proefde deze wijn ooit blind en schatte hem drie keer duurder in dan zijn werkelijke prijs (12,37 €).
Het allerbeste komt nog: twee oxidatieve wijnen van sauvignon blanc die bij kaas worden geschonken. Aromatische finesse, expressie en schakering bereiken een hoogtepunt. Meditatiewijnen, noemt men dat.
Ik spuw niet veel, die avond. Ik drink en geniet. Dat kan met deze wijnen. Ze vermoeien niet, noch je smaak, noch je lichaam. Ze zijn integendeel opwekkend en verkwikkend. En de volgende dag? Je voelt je fit. Alsof je niets gedronken hebt. Dat pakt met andere wijnen wel eens anders uit.
Invoerder: www.troca-vins-naturels.be
