Mag een wijndomein alleen wijn maken van eigen druiven?
Het zal je misschien verbazen, maar een wijndomein mag gerust wijn maken van druiven uit andere wijngaarden. Zelfs uit andere streken. En uit andere landen. Zolang op elke fles de juiste herkomstbenaming staat. Wat garandeert dat de druiven uit die streek afkomstig zijn, en in die streek getransformeerd werden tot wijn. Maar het domein hoeft die druiven niet te bezitten.
Het vergt immers een grote investering om wijngaarden aan te kopen. Wie als wijnbouwer niet in een familie geboren werd die al wijngaarden bezit, ziet zich vaak verplicht om een wijngaard te huren, of om wijn te maken van aangekochte druiven. Dat hoeft niet tot slechtere wijn te leiden: alles hangt van de kwaliteit van de druiven af. Zo kan de wijnbouwer afspreken dat hij zelf kan toezien op het beheer van de wijngaard. Het stelt hem in staat reeds wijn te maken en te verkopen, en dus geld te verdienen, om later een eigen wijngaard te kopen.
Maar zelfs wijnbouwers met eigen wijngaarden kunnen daarnaast nog druiven aankopen, of druivensap dat ze vergisten tot wijn, of zelfs kant-en-klare wijn die ze in hun kelders opvoeden in houten vaten. Zo kunnen ze hun wijnbedrijf snel uitbreiden zonder kapitaal te blokkeren in grond.
Wijnbouwer Michel Chapoutier heeft op die manier een imperium uitgebouwd. Zijn familiedomein is gevestigd in de appellation Hermitage langs de Rhône, maar zijn gamma beslaat wijnen uit de hele Rhônevallei, Duitsland, Spanje, Portugal en Australië. Wijnen van eigen of aangekochte druiven, zelf gemaakt of door anderen: alle flessen verkoopt hij onder het merk Chapoutier.
Daardoor is hij van "vigneron" (wijnbouwer) een "négociant" (wijnhandelaar) geworden, een term die je ook vaak in Bourgogne tegenkomt. Daar zijn de gronden immers zo duur geworden dat een domein haar productie alleen nog kan verhogen door druiven, sap en/of wijn aan te kopen. Dat leidt wel eens tot verwarring, omdat op het etiket niet altijd duidelijk is welke wijn van de eigen wijngaarden komt, en welke niet. Terwijl sommige kopers alleen de wijn van de eigen wijngaarden willen.
Zo zijn de wijnen van Lalou Bize-Leroy, ooit nog medebeheerder van het beroemde Domaine de la Romanée-Conti, zeer gegeerd. Maar ook zij maakt wijn van eigen en van aangekochte druiven, en ook zij koopt elders wijnen aan, die allemaal onder het merk Leroy verkocht worden. Op één klein verschil na: op een fles wijn van de eigen wijngaarden staat Domaine Leroy, op de andere Maison Leroy.
Het mag, maar je moet het wel weten.
