Hoe raak je wijs uit al die biolabels op wijnflessen?
U wil niet alleen weten wat u eet, ook wat u drinkt. En dat heeft de wijnsector goed begrepen, vandaar de snelle opgang van natuurlijke wijnen. Maar voor heel wat wijnliefhebbers volstaat dat niet: ze willen bewijzen zien dat de wijnmaker natuurlijk werkt. Zodat die zich verplicht ziet om zich te wenden tot een van de erkende controle-organismen, die elk hun eigen label hebben.
Het meest bekende is allicht dat van de biologische wijnen, dat u herkent aan het Franse logo AB (Agriculture Biologique) en het groene Europese logo (met sterretjes in de vorm van een blad). Stilaan zal het Franse logo vervangen worden door het Europese, omdat beide dezelfde criteria hanteren: het verbod op pesticiden in de druiventeelt en op een aantal (maar niet alle) artificiële additieven tijdens het wijnmaken. Koper (ter bestrijding van schimmelziekten) en sulfiet (om oxidatie en bacteriën te vermijden) mogen wel nog gebruikt worden, maar in beperktere mate.
Heel wat strenger zijn de labels van erkende organisaties Biodyvin en Demeter die de biodynamische wijnmakers controleren. In plaats van de wijngaard te beschermen of te genezen, wil de biodynamie de wijngaard met natuurlijke preparaten (op basis van silicium, koeiendrek, planten en kruiden) zo sterk maken dat hij niet meer ziek wordt. Het gebruik van koper en sulfiet (waar de wijnbouw kennelijk voorlopig niet zonder kan) wordt nog meer beperkt. Demeter is een label dat voor de hele landbouwsector werkt, Biodyvin alleen voor de wijnbouw.
De makers van natuurlijke wijnen willen nog een stap verder gaan door àlle additieven uit te schakelen, zelfs sulfiet. Volgens hen produceren gezonde druiven tijdens de gisting van nature voldoende sulfiet om de wijn te beschermen. Twee verenigingen lanceerden een label: AVN (Association des Vins Naturels), dat evenwel niet door de overheid erkend wordt, en S.A.I.N.S. (Sans Aucun Intrant Ni Sulfite), het label van de echte puristen.
Andere labels die u wel eens tegenkomt, zijn Nature & Progrès en Terra Vitis. Het eerste garandeert de biologische teelt van druiven en een minimaal gebruik van sulfiet, de controle gebeurt echter niet door een extern organisme maar door een vrijwillige vereniging van wijnbouwers, consumenten en professionelen. Terra Vitis is het label van zij die de "lutte raisonnée" prediken, de "redelijke bestrijding". Dat houdt in dat pesticiden zijn toegelaten, maar niet systematisch, alleen als er gevaar voor schimmels of insectenplagen dreigt.
Er zijn ook heel wat wijnmakers die volgens de criteria van een bepaald label werken, maar het label zelf niet aanvragen omdat ze zich de tijd, het geld en de paperassen willen besparen. In dat geval zit er niets anders op dan de wijnmaker of de invoerder te vertrouwen. Of uw eigen smaak. Want wijnen waarmee geknoeid werd, smaken zoals ze gemaakt werden: artificieel.
