Waarom investeren modehuizen in wijn?
Een van de grootste modehuizen ter wereld is LVMH (Louis Vuitton Moët Hennessy), geleid door Bernard Arnault, een van de rijkste bewoners van deze aarde. Bekende modemerken van deze groep zijn Dior, Givenchy, Kenzo en Louis Vuitton. Maar voor Arnault past ook wijn in dat rijtje.
Reeds in 1998 kocht hij - samen met onze landgenoot Albert Frère - het mythische Château Cheval Blanc in Saint-Emilion. Nadien nam hij Château d'Yquem over, het kasteel van een van de duurste zoete wijnen ter wereld. In Bourgogne kocht hij het topdomein Domaine des Lambrays, zo genoemd naar Clos des Lambrays, een van de slechts 32 grand cru-wijngaarden in Bourgogne. Zijn kooplust kende geen grenzen. LVMH kocht wijndomeinen in Spanje, Californië, Zuid-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en China. En begaf zich ook in de markt van de schuimwijnen, met merkchampagnes zoals Moët & Chandon en Veuve Clicquot en dure versies zoals Dom Pérignon en Krug. Onder de merknaam Chandon (afgeleid van Moët & Chandon) werden schuimwijnbedrijven opgericht in Argentinië, Brazilië, Californië, Australië, Nieuw-Zeeland, China en India.
De strategie van zijn grote concurrent François Pinault loopt opvallend gelijk. Hij is eigenaar van de modegroep Kering (met merken als Gucci, Saint Laurent, Alexander McQueen, Balenciaga en Stella McCartney), en richtte zich nadien ook op wijn. Zo kocht hij Château Latour, een van de vijf premiers grands crus classés in Bordeaux. En in Bourgogne het befaamde Domaine René Engel in Vosne-Romanée (dat hij omdoopte tot Domaine d' Eugénie, naar de naam van zijn grootmoeder) en Clos-de-Tart, ook een van die zeldzame domeinen die genoemd zijn naar een grand cru-wijngaard.
Zelfs het legendarische modemerk Chanel, opgericht in 1910 door Gabrielle "Coco" Chanel, heeft geïnvesteerd in wijndomeinen: Château Canon, premier grand cru classé in Saint-Emilion, en Château Rauzan-Ségla, deuxième grand cru classé in Margaux.
Waarom doen zij dat? Wat heeft mode met wijn te maken? De link is niet zo vergezocht als het op het eerste gezicht lijkt. Want niet alleen door wat je draagt, ook door wat je drinkt, geef je een imago van jezelf. Wijn is, zoals mode, een lifestyleproduct en statussymbool geworden, een teken dat je over geld en goede smaak beschikt.
Merken als Dior, Gucci en Chanel zijn wereldbekend geworden met hun uitstraling van luxe en savoir-vivre die de sector van de kleding overstijgt. Hun namen verschijnen ook op parfum, make-up, huidcrèmes, juwelen, horloges, brillen, koffers, tassen, notitieboekjes, kaarsen, kussens, tafellinnen ... Is het ondenkbaar dat we in de toekomst een horloge van Krug of een koffer van Veuve Clicquot kunnen kopen? Of een Dior-wijn en een Chanel-champagne?
