Uitzonderlijke verticale proeverij van Château Rayas
Het is zeker niet overdreven te stellen dat Château Rayas uit Châteauneuf-du-Pape een van de beste wijnen ter wereld is. Wijnfanaat Bert De Coster organiseerde een uitzonderlijke degustatie van 13 opeenvolgende jaargangen van deze iconische wijn, van 1996 tot en met 2008.
Château Rayas is een buitenbeentje in Châteauneuf-du-Pape. Niet alleen omdat hij de beste wijn van zijn appellatie is, maar vooral omdat hij niet afkomstig is van een bodem met grote keien waar deze appellatie bekend voor staat. De wijnranken van Rayas staan integendeel op een zanderig terroir met kalkhoudend gesteente in de diepere onderlaag. Dat verklaart meteen de opmerkelijke finesse van deze wijn, die je gerust de "bourgogne van het zuiden" kan noemen. De befaamde keien van Châteauneuf-du-Pape weerkaatsen de zon immers en slaan de warmte ervan op, die 's nachts dan weer afgegeven wordt aan de wijnranken. Daardoor krijgen de wijnen van deze appellatie hun alcoholische, doorstoofde karakter. Iets wat Rayas, onder meer door zijn atypische terroir, weet te vermijden.
De totale oppervlakte van de wijngaard van Rayas is 10 hectare. Louis Reynaud (zoon van notaris Albert Reynaud die het domein kocht in 1880) plantte in 1922 de wijngaarden op het noorden, een visionaire beslissing. De stokken worden daardoor immers behoed voor teveel zon, en volgen zo een langere rijpingscyclus. Meteen is ook verklaard hoe het komt dat de alcohol zo mooi geïntegreerd is, en de wijn altijd een opmerkelijk hart van fraîcheur heeft.
In 1978 erfde Jaques Reynaud, een van de zonen van Louis, Château Rayas. Hij maakte van Rayas een wereldbekend topdomein en werd reeds een legende bij leven. In 1997 stierf hij plots, waarna zijn neef Emmanuel Rayas overnam. Net zoals zijn oom Jacques is ook Emmanuel een wat excentrieke man, die bezoekers niet altijd vriendelijk behandelt. Maar de wijnen zijn subliem, zo leerde ons de verticale van 13 jaargangen.
Doorheen de opmerkelijk consistente reeks van jaargangen kwam een aantal kenmerken altijd terug: een doorzichtige kleur (die wijst op beheerste concentratie en zachte extractie), een fluwelige tot zelfs zijdezachte textuur, evenwicht en finesse, beheersing van de alcohol, en een duidelijke typering van elke jaargang.
Een "pop-poll" van de beste jaargangen onder de proevers leverde op dat 2006 als het allerbeste jaar van deze verticale werd beschouwd, een jaar dat nochtans minder lof en aandacht kreeg dan 2005 en 2007. Maar het is een bevestiging van wat ikzelf als wijnschrijver al meermaals heb geschreven, namelijk dat 2006 in de Rhônevallei een beter jaar is dan deze twee andere hooggeprezen jaren.
Als tweede beste jaar kwam 2000 uit de bus, gevolgd door 2001, 1997 en 2004 (ook een onderschat jaar in de Rhônevallei, waar je nochtans als wijnliefhebber veel plezier aan beleeft).
Het jaar 2003, het jaar van de hittegolf, leverde een opvallend goede Rayas op: kennelijk zijn het terroir, de druiven en de ranken van deze warme zuidelijke streek goed bestand tegen de hitte. (Het verklaart ook waarom 2003 een prima jaar was voor een appellatie als Bandol.)
De enige tegenvaller, met een wat magere en gedilueerde wijn, was 2002, niet toevallig het jaar van de grote overstromingen in de zuidelijke Rhônevallei. De natuur spreekt altijd in het glas.
toegevoegd op 05.06.2014
