Bordeaux 2008
Elk jaar, als de drukte van de oogst voorbij is, trekt de karavaan van de Union des Grands Crus de Bordeaux zich op gang. Deze belangenvereniging en promotiemachine van Bordelese topdomeinen reist dan de wereld rond om de meest recent gebottelde wijnen voor te stellen in haar belangrijkste markten. Ook in Brussel werd een grote zaal afgehuurd, waar sommeliers, invoerders en wijnschrijvers de wijnen van 2008 konden proeven.
Deze jaargang werd volledig overschaduwd door de hype rond 2009. Dat is andere jaargangen ook al overkomen. Denk aan 1999 en 2001 die niet boven de jubelsfeer van 2000 uitkwamen. Of 2004 dat gesandwicht werd tussen 2003 en 2005. Achteraf bleken dat mooie jaargangen te zijn. En merkelijk minder duur.
Zou 2008 in dat rijtje thuishoren? Een tijdlang had men gevreesd voor een catastrofe, na een koude maand augustus en veel regen in september. Maar half september begon het "mirakel": de zon kwam terug, de wind blies de wijngaarden droog. Men kon wachten tot begin oktober met de oogst die vier weken duurde. De rendementen waren laag, de jaargang werd gered.
Ik had al wijnen van minder bekende domeinen geproefd, die vroeger op de markt komen. Zij hadden mij reden gegeven tot optimisme, door hun zuiver, fris en krokant fruit, hun finesse en fraîcheur. Zo heb ik bordeaux graag. Meer nog: ik denk dat deze stijl haar ware vocatie is.
Niet iedereen ziet dat zo. De bejubelde jaren zijn steevast deze waarin de druiven zeer rijp zijn geworden. Zodat het mogelijk is om wijnen in een meer geconcentreerde en krachtige stijl te maken. Sommige domeinen overdrijven dan. Waardoor het fijne bordeauxkarakter verloren gaat. Ik ben tot de vaststelling gekomen dat wijnen van grote jaren niet altijd zo groot zijn.
Het is een mythe dat meer zon en rijpere druiven automatisch tot grote wijnen leiden. Het mag natuurlijk niet te koud en te nat zijn. Maar ook niet te warm en te droog. Grote wijnen ontstaan in een gematigd klimaat, met een lange en langzame rijping van de druiven, die zo de tijd krijgen om aromatische expressie in al zijn gelaagdheid en schakering te ontwikkelen, fijne krokante zuren te behouden en ook de tannines te laten rijpen. Dàt is het geheim van de zo geroemde finesse van bordeaux: haar zuidelijke ligging, gekoppeld aan een koeler Atlantisch klimaat.
Maar een minder rijpe jaargang als 2008 mag niet behandeld worden als een volrijpe. Alles moet zachter en voorzichtiger gebeuren: extractie, persing, het gebruik van nieuw eikenhout. Uit de proeverij bleek dat een aantal domeinen haar werkwijze onvoldoende aangepast heeft. Met onevenwicht, bitterheid en storende houtsmaak tot gevolg. Voor 2008 had je een oenoloog als Stephane Derenoncourt nodig, die de kunst verstaat om druiven met zachtheid te behandelen. Op de domeinen die hij adviseert - waaronder Prieuré-Lichine, Pavie-Maquin, Larcis Ducasse, Berliquet en Villemaurine - werden in 2008 fijne en genuanceerde wijnen gemaakt.
Ook andere domeinen hebben al het potentieel uit dit millésime gehaald, zoals Beauséjour-Bécot (Saint-Emilion), Larrivet Haut-Brion, Les Carmes Haut-Brion, Haut-Bailly en Malartic-Lagravière (Pessac-Léognan), Rauzan-Ségla, Malescot Saint-Exupéry, Marquis de Terme en Siran (Margaux), Lynch-Bages, Pichon-Longueville Baron en Pichon-Longueville Comtesse de Lalande (Pauillac), Gruaud Larose, Léoville-Barton, Lagrange, Talbot, Léoville-Poyferré en Saint-Pierre (Saint-Julien), Lafon-Rochet en Cos Labory (Saint-Estèphe), Clarke (Listrac), Belgrave en Cantemerle (Haut-Médoc).
Dit is een jaar van finesse, nuance en fraîcheur. Niet voor wijndrinkers die volheid, kracht en concentratie willen. Die drinken beter 2009. Maar betalen dan wel beduidend meer.
